دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا الگوی جالبی میان زمان خیره ماندن به گوشی در روز و خواب شبانه پیدا کردند…
استفاده از خود گوشی های هوشمند در فهم اینکه کاربرانشان در طول روز چند ساعت به آنها خیره می شوند جالب توجه است.الگوی جالبی میان ساعت های نگاه کردن به گوشی در طول روز و ساعت های بیخوابی در شب کشف شده است.
نویسنده ارشد مقاله ، دکتر ام گرگوری استاد دانشگاه کالیفرنیا -سانفرانسیسکو گفته است:
این اولین مطالعه از میزان نگاه کردن به گوشی های هوشمند در دنیای واقع است .مطالعه ای که هدفش فهم الگویی میان زمان نگاه کردن به گوشی های هوشمند و ساعت های بی خوابی کاربران گوشی هاست…! مطالعات ما بر مبنای یک گزارش خاص نیست . در این مطالعه برنامه ای در پس زمینه گوشی شما اجرا می شود. این برنامه می تواند ساعت دقیق نگاه کردن شما به تلفن همراهتان را به شما نشان دهد.
۶۵۳ داوطلب برای انجام پژوهش بر روی آنها در سایت Health eHeart ثبت نام کردند. در این مطالعه داوطلبان با استفاده از نرم افزاری که روی گوشی هایشان نصب شده بود و ساعت های نگاه کردن به صفحه گوشی را ثبت می کرد، مورد آزمون قرار گرفتند.این نرم افزار می توانست دقیقه هایی را که در آن صفحه گوشی روشن بوده ذخیره نماید.اطلاعات به طور مداوم و در طول ۳۰ رو از کاربران داوطلب جمع آوری شد.
بسیاری از کاربران از ایجاد اختلال در زمان خواب و یا در هنگام خوابیدنشان شکایت داشتند. شکایت کاربران دقیقا با الگوهای استخراجی از نرم افزار مطابقت می کرد.
برای هر کدام از داوطلب ها به طور متوسط ۳۸٫۴ ساعت در هفته ، نگاه به صفحه گوشی گزارش شد.به طور متوسط هر کاربر ۳٫۷ دقیقه در ساعت به صفحه گوشی خود خیره بوده است. خوب با محاسبه ای سرانگشتی میتوان گفت به طور متوسط هر داوطلب روزی ۱ ساعت و نیم به صفحه گوشی خود زل زده بود.
خوب اینکه ما در طول روز حدود یک ساعت و نیم به گوشی های خود خیره می شویم چیز عجیبی نیست . شاید اگر ارتباط این یک ساعت و نیم زل زدن به صفحه گوشی و کیفیت خواب شبانه تان را بدانید، تعجب کنید.
افراد جوانتر مورد آزمون ؛مدت بیشتری از طول روز را در نگاه کردن به ال سی دی گوشی خود می گذراندند.طبق الگویی رابطه میان این ساعت با ساعت خواب خوب در طول شب مرتبط با یکدیگر بودند.
در الگو مشاهده شده که هر چه زمان نگاه به صفحه گوشی افزایش یابد ، ساعت خواب با کیفیت کاهش می یابد.این دسته افراد مدت بیشتری برای رفتن به خواب عمیق لازم داشتند و به راحتی کسانی که ساعت های کمتری به گوشی های خود خیره می ماندند، به خواب نرفتند.
جالب توجه است که تلویزیون نیز صفحه نمایش دارد ،اما الگویی میان تماشای تلویزیون و زمان خواب شبانگاهی پیدا نشد.