چگونگی ساختار دوربین ها، رابط برنامه، ویژگی ها در اکسپریا1 و +S10

5- ساختار دوربین ، رابط برنامه، ویژگی ها –عریض، عادی و تله فوتو – هر دو تلفن هر یک از این دوربین ها را دارند

گلکسی + S10و اکسپریا 1 مجهز به سخت افزار دوربین ها کاملا مشابه هستند، هر تلفن دارای دوربین اصلی با زاویه نسبتا عریض، دوربین فوق عریض که به تنهایی نصف جهان را در یک قاب به تصویر می کشد و یک تله فوتو با قابلیت زوم 2 برابری دارد که همه اینها را در اختیار شما قرار می دهد.

دوربین های اصلی هر دو تلفن دارای سنسور 12 مگاپیکسل با تراکم پیکسل 1.4 میکرومتر و فوکوس خودکار پیکسل دوگانه هستند که سامسونگ از یک سنسور 1/2.55” و سونی از یک سنسور 1/2.6” استفاده می کند. سامسونگ دارای لنز های دیافراگم دوگانه در قسمت جلو است که دارای اندازه دیافراگم f/2.4 است که در شرایط نور مناسب، عالی است، اما می تواند با اندازه دیافراگم f/1.5 در شرایط نور کم هم خوب عمل کند. لنزهای سونی نیز با اندازه دیافراگم f/1.6 است. هر دو دوربین اصلی، میدان دید معادل لنزهای 26 میلی متری در یک دوربین فریم کامل را ارائه می دهند، و هر دو دارای ویژگی تثبیت کننده تصویر نوری هستند.

دوربین های تله فوتو نیز از ویژگی تثبیت برخوردار هستند، و ما در اینجا تعداد بسیار مشابهی از آنها را می بینیم. لنزها دارای فاصله کانونی معادل 52 میلی متری هستند، که داده های EXIF سونی 5.95 میلی متر و سامسونگ حدود 6.00 میلی متر را نشان می دهند. در مشخصات فنی دوربین +S10 اندازه سنسور در 1/3.6” و سونی 1/3.4” و هر دو تراکم پیکسل های منحصربفرد در 1.0 میکرومتر و در کل 12 میلیون در هر پیکسل نشان می دهند. از نظر فنی برای اندازه پیکسل های مشابه و همان وضوح کلی، این اندازه باید یکسان باشد، اما با توجه به تعیین دایره تصویر برای اندازه سنسور، واقعا این دقیق نیست، ما بیش از حد روی این اختلافات تمرکز نمی کنیم.

دوربین های فوق عریض جایی است که ما بیشترین تفاوت را مشاهده می کنیم. اولین دوربین فوق عریض سامسونگ روی تلفن های رده بالا دارای لنز معادل 12 میلی متر است که بسیار عریض است. اندازه دیافراگم f/2.2 است و فوکوس آن ثابت است. در پشت آن یک سنسور 1 مگاپیکسل با پیکسل های 1.0 میکرومتر قرار دارد.

سونی با داشتن ماژول فوق عریض خود محدود تر شده دارای لنزهای معادل 16 میلی متر است، که نسبتا بسیار کم رنگ تر از گلکسی در اندازه دیافراگم f/2.4 است. وضوح تصویر نیز در اکسپریا 1 در دوربین 12 مگاپیکسلی پایین تر است، اما حداقل این امکان را می دهد تا بین تمام اندازه تصاویر اکسپریا انطباق داشته باشد.

سلفی ها

گلکسی +S10، در قسمت جلو، دارای یک قطعه قرص شکل است که وجودش برای توجیه آن کافی است و این کار را با داشتن یک جفت دوربین در مقابل تک دوربین جلوی اکسپریا انجام می دهد. دوربین های گلکسی شامل یک ماژول اصلی 10 مگاپیکسل و ماژول کمکی 8 مگاپیکسلی برای تشخیص عمق است. دوربین اصلی دارای اندازه پیکسل 1.22 میکرومتر و فوکوس خودکار پیکسل دوگانه است و لنزهای موجود در جلو دارای فاصله کانونی معادل 26 میلی متری و اندازه دیافراگم f/1.9 هستند.

در مقابل، اکسپریا یک دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی با تراکم پیکسل 1.12 میکرو متر دارد. لنز آن کمی عریض تر و 24 میلی متر است و دیمر ناچیز در اندازه دیافراگم f/2.0 دارد، اما مهمتر از آن فاقد فوکوس خودکار، پیکسل دوگانه یا موارد دیگر است.

رابط برنامه

با شروع به کار گلکسی، منظره یاب مشهور به سبک سامسونگ با نام درخت برای تعویض بین سه دوربین عقب خواهید داشت. «3 درخت» به معنای دوربین فوق عریض، «2 درخت» دوربین عادی را نشان می دهد ، و «1 درخت» به معنی تله فوتو است. یک دکمه برای بزرگنمایی نیز موجود است و تعویض بین سه دوربین براحتی انجام می شود.

می توانید حالت ها را با سوایپ کردن افقی تغییر دهید و در تنظیماتی می توانید حالت های مورد نظر را اضافه، حذف و یا مجددا تنظیم کنید. با سوایپ کردن عمودی دوربین های جلو و عقب را تعویض کنید. شاید در اینجا مکان مناسبی برای ذکر تصمیم دیوانه کننده از طرف سامسونگ به طور پیش فرض برای نمای دوربین سلفی (6.5 مگاپیکسل، معادل 32 میلی متر) وجود داشته باشد، هر بار که به آن ضربه بزنید – به منو اضافه می شود.

به هر حال، ردیف آیکونها در بالای منظره یاب شامل یک چرخ دنده برای دسترسی به تنظیمات، یک انتخابگر نسبت ابعاد است که حالت نمایش کامل را تغییر می دهد (برای پر کردن صفحه نمایش 19:9)، یک انتخابگر حالت فلش، فیلتر بانک، و تایمر خودکار است. در داخل منوی تنظیمات به موارد معمول دسترسی خواهید یافت، از جمله تنظیم HDR (به طور خودکار/ روشن / خاموش)، خطوط شبکه، روش های عکسبرداری و وضوح تصویر برای عکس و فیلم.

فوکوس زنده، حالت پرتره سامسونگ است و این برای کار کردن با دوربین تله فوتو برای گرفتن عکس و دوربین اصلی برای نقشه برداری عمیق استفاده شده است. با این حال، به روزرسانی اخیر، کنترل اینکه از کدام دوربین برای گرفتن عکس های پرتره استفاده کنید، را در اختیار شما قرار داده است. این به روز رسانی پرسپکتیو دوربین تله فوتو را بهتر و فاصله عکسبرداری در هنگام وجود نور کافی را مناسب تر، و همچنین قابلیت جمع آوری نور در دوربین اصلی وقتی که شرایط از حد ایده ال تاریک تر است را را بسیار بهتر کرده است.

برای مطالعه ی بررسی کلی گلکسی +S10 اینجا کلیک کنید.

همچنین حالت Pro نیز وجود دارد، و این یکی از پرطرفدارترین حالت هایی است که ما استفاده می کنیم، اما با این وجود فقط با کنترل دستی و روی دوربین اصلی است نه دوربین فوق عریض و نه تله فوتو. با این وجود ، می توانید ISO (500-800) را انتخاب کنید، سرعت شاتر را روی (1/24000 تا 10 ثانیه) قرار دهید، به صورت دستی دیافراگم دوربین اصلی (f/1.5 یا f/2.4) را انتخاب کنید، به صورت دستی فوکوس کنید، نور دهی را بهبود بخشید (با افزایش هر 0.1EV بین -2EV و +2EV) و تعادل رنگ سفید (با دمای نور) را انتخاب کنید. حالت اندازه گیری و گزینه های مساحت سطح فوکوس خودکار نیز موجود است. علاوه بر این گلکسی های نسل جدید، از مجموعه ای از کنترل های تصویر برای کنتراست، اشباع و غیره برخوردار هستند. متأسفانه ، هيستوگرام زنده وجود ندارد.

برنامه اکسپریا 1 از روی گوشی XZ3 با یک دکمه تاگل اضافی برای چرخیدن بین دوربین های مختلف (زوم 1 برابری، 2 برابری، عریض) برداشته شده است. متأسفانه تعویض دوربین فوق عریض در این گوشی نسبت به تلفن دیگری که امتحان کرده ایم، زمان بیشتری می برد. به این واقعیت اضافه کنید که شما باید بجای دسترسی مستقیم به هرکدام، باید بین دوربین های درختی بچرخید و سپس نوار لغزنده نوردهی و دکمه انتخاب دوربین را همپوشانی کنید و به وضوح می بینید که استفاده از چند دوربین در اکسپریا می تواند پر زحمت باشد.

شما برای عکسها و فیلم ها و حالت های اضافی که در دکمه حالت گنجانده شده است، منظره یاب اختصاصی دارید. در منظره یاب حالت، تنظیمات مربوط به فلاش، تایمر خودکار، نسبت تصویر، تراز نور سفید و نوردهی را در اختیار دارید. تاگل دیگری برای جابجایی بین دوربین های جلو و عقب نیز وجود دارد ، اما می توانید با یک ضربه تند و شدید روی صفحه، این کار را راحت تر انجام دهید.

اکسپریا 1 دارای دکمه آزاد سازی شاتر سخت افزاری است، اگر تلفن را برای دیدن منظره به جای سمت چپ به سمت راست بکشید، رابط UI مطابق آن نمی چرخد. این عیب محسوب می شود، و باید این رابط UI به درستی تنظیم شود. اما اکسپریا چرخش مناسبی برای اهداش

صحبت از حالت Manual ، علاوه بر تاگل HDR شد، می توانید خودتان پارامترهای قرار گرفتن در معرض نور را تغییر دهید. این کامل ترین ویژگی نیست – به عنوان مثال ، تعادل رنگ سفید فقط می تواند روی یکی از چهار ایستگاه از پیش تنظیم شده تنظیم شود ، اما نه با درجه حرارت نور. دامنه ISO تقریبا 64 تا 3200 است، بنابراین بسیار خوب است، در حالی که می توان سرعت شاتر را بین 1/4000s تا 30s تنظیم کرد. می توانید با جبران نوردهی در دامنه -2EV تا +2EV با افزایش هر بار 1/3EVآن را افزایش دهید و همچنین می توانید به صورت دستی فوکوس کنید، اما فوکوس خاصی وجود ندارد.

برنده: گلکسی +S10. برنامه دوربین اکسپریا 1 دارای پیچ و خم هایی است که نیاز به اتو کردن دارند و رابط کاربری ناقص تری دارد. رابط کاربری UI برنامه گلکسی +S10 شسته رفته تر است.