در حال حاضر محصولات الکتریکی به سرعت در حال ارتقا و تغییر هستند و هر روز شاهد پیشرفت تکنولوژی در زمینه ی الکترونیک هستیم. Guiyu به عنوان بزرگترین دهکده ی زباله در جهان شناخته می شود و هر ساله میلیون ها تن زباله، پس از پردازش به این منطقه منتقل می شود. از این میلیون ها تن زباله که به این منطقه می آورند، سهم سالانه ی تلفن همراه در حال افزایش است. زیرا قطعات الکتریکی دارای فلزات گران بها مانند طلا و مس هستند و استخراج آن ها می تواند پول خوبی را به همراه داشته باشد. البته جداسازی و استخراج این فلزات گران بها و مواد قابل استفاده ی دیگر که زنجیره ی سود رسانی عظیمی دارد، می تواند سلامت مردم محلی را تهدید کند. حتی پس از تنظیم و قرار دادن مقررات سخت گیرانه، باز هم آب های رودخانه ی اطراف این منطقه، مانند دست کارگران این ناحیه به رنگ جوهر های مختلف درآمده و بسیار آلوده است. Guiyu واقع در ناحیه Chaoyang واقع در استان Guangdong بزرگترین محله ی دفع زباله ی الکتریکی در زمین است که در سواحل دریای چین واقع شده است. این زمین ها به دلیل وجود سموم بسیار زیاد، دیگر برای کشاورزی مناسب نیستند مگر کشاورزی هایی که به صورت غیر مجاز در این مناطق انجام می شود. در حال حاضر اقتصاد این منطقه از طریق همین زباله های الکتریکی تامین می شود. Guiyu زمانی یکی از مهم ترین مراکز تامین آب در منطقه ی Chaozhou-Shantou بود ولی در حال حاضر استفاده از آن غیر مجاز شده است.
عکسی که مشاهده می کنید مربوط به سال 2005 در منطقه Guiyu است. رودخانه ای که می بینید که به رنگ جوهر سبز یا حتی سیاه رنگ درآمده است و در آن زباله های الکتریکی شناور هستند.
اوایل دهه 90 میلادی Guiyu که یک شهر فقیر نشین بود شروع به مشارکت در زمینه ی از بین بردن زباله های الکتریکی کرد. با بزرگ شدن مقیاس کسب و کار و تکمیل زنجیره ی کامل صنعت بازیافت زباله های کامپیوتری (پردازش و فروش مجدد این زباله ها)، حدود 5500 کارگاه خانوادگی تا سال 2005 بوجود آمد که بیش از 60 هزار نفر را در خودش جا داد و به کار مشغول شدند. این شهر سالیانه مبلغ یک میلیارد دلار درآمد زایی داشت که این رقم بیش از 90 درصد ارزش کل شهر بود. به طور کلی این شغل، مهم ترین تجارت این شهر شد و به مهم ترین منبع مالی ساکنان تبدیل گردید.
عکس زیر کارمندی را نشان می دهد که در حال خارج کردن زباله های قابل بازیافت از سایر زباله ها است.
پس از ورود به قرن 21ام استفاده از تلفن همراه و وسایل جانبی آن به شدت سرعت گرفت. اطلاعات به دست آمده نشان می دهد که تنها مردم چین، هر 8 تا 12 ماه تلفن همراه خود را به روزرسانی می کنند و تغییر می دهند. به طور مثال فقط در سال 2014 حدود 400 میلیون تلفن همراه دور انداخته شدند و وارد ضایعات شدند.
قطعات جانبی تلفن همراه بخصوص باتری آن، دارای مواد خطرناکی برای محیط زیست، خاک و آب های زیر زمینی است که با دفع نامناسب آن باعث آلوده شدن آب های زیر زمینی می شود. متاسفانه میزان بازیافت تلفن همراه تنها 10 درصد است که نسبت به تلفن همراه هایی که هر روز از بین می روند رقم ناچیزی است. 90 درصد باقی مانده در حال دفع نامناسب در زمین هستند که موجب آلوده شدن و آسیب رسیدن به زمین می شوند.
عکس زیر نشان می دهد که کودکان محلی به دنبال اسباب بازی داخل زباله های الکتریکی هستند تاخودشان را مشغول بازی کنند.
با توسعه صنعت بازیافت زباله ی الکتریکی در شهر Guiyu، رودخانه ها و کانال های محلی در این شهر به طور جدی آلوده شدند و دسترسی به آب آشامیدنی روزانه، مشکل اصلی مردم این منطقه شده است. به حدی که مردم در آن جا لباس های خود را در رودخانه های کثیف و سیاه رنگ می شویند و آن را با آب تمیز آبکشی می کنند. در واقع آب های زیر زمینی و آب های محلی همگی به رنگ سیاه درآمده اند و به هیچ طریقی آب تمیز در این منطقه پیدا نمی شود و آب های قابل نوشیدن را از نواحی دیگری به این سرزمین وارد می کنند. سنگ کلیه به یکی شایع ترین بیماری های موجود در این شهر تبدیل شده است.
در اوایل سال 2003 دانشگاه صلح سبز، Sun Yat-sen یک بررسی گسترده در خصوص مقیاس صنعتی، محیط زیستی، اکولوژیکی و روابط خدماتی در شهر Guiyu انجام داد و گزارش زیر را در نهایت منتشر کرد.
بیشتر سطح آب زیر زمینی به دلیل وجود فلزات سنگین بیش از حد استاندارد و مجاز به آب غیر قابل استفاده تبدیل شده است. همچنین دامنه ی آب شیرین قابل شرب در این منطقه وسعتی نداشته به همین دلیل مردم برای تامین آب آشامیدنی خود، آن را از خارج شهر خریداری می کنند و در نتیجه صنعت حمل و نقل آب، به یک صنعت مهم و پر درآمد در این شهر تبدیل شده است.
در حال حاضر شهر Guiyu با زباله های وسیعی احاطه شده است. زمانی این زمین ها، زمین های کشاورزی بودند ولی اکنون به کارخانه ها، انبارها و محل دفع زباله های الکتریکی تبدیل شده اند. هرشب از این زمین ها دود سیاه رنگ خارج می شود که این دود ناشی از سوزاندن بردهای الکتریکی، جهت استخراج فلزات گران بهای آن هاست. عکس زیر نشان دهنده ی دود غلیظ ناشی از سوزاندن زباله های الکتریکی در زمین های کشاورزی قدیمی است.
طبق نمونه های گرفته شده در دانشگاه صلح سبز، نوع مواد خطرناک از جمله سرب، کادمیوم، جیوه و غیره در آب های زیر زمینی و آب های محلی به شدت زیاد و بیشتر از حد مجاز است. در سال های اخیر روستاییان دوباره با دستور قانون گذاران دولت، در این زمین ها شروع به کشاورزی و کاشت محصولات اولیه کردند ولی دیگر کشاورزی در این شهر مناسب نیست زیرا گیاهان آلوده تولید می شوند. در حقیقت اینجا دیگر یک شهر زباله الکتریکی در جهان تبدیل شده است. در حال حاضر این شهر سالیانه 10ها میلیون تن زباله الکتریکی دریافت می کند که در بین آن ها تلفن همراه، کامپیوتر و دیگر محصولات الکتریکی به ترتیب بیشترین سهم را به خود اختصاص دادند.
طبق آمار در سال 2003 کارگاه های خانگی و کوچک مربوط به بازیافت زباله حدود 80 درصد این منطقه را تشکیل می دادند. از سال 1990 دولت به عنوان موضوع بسیار مهم از این صنعت حمایت کرد. هر چقدر که صنعت الکترونیک شروع به تولید قطعات الکتریکی کرد باید از سمت دیگر زباله های قبلی را نیز از بین می برد.
دولت صراحتا یکسری از کارها را ممنوع کرد و قوانین سخت گیرانه را در این منطقه وضع کرد که از جمله ی آن ها می توان به از بین بردن PCB ها با حرارت مستقیم و یا سوزاندن آن ها با اسید جهت استخراج فلز ها و سوزاندن زباله ها اشاره کرد.
اما این قوانین نیز موجب جلوگیری از آلودگی نشد و این آلودگی به طور مستمر گسترش یافت و ادامه پیدا کرد و این قانون به طور خاصی بی فایده بود تا سال 2012 که یک قانون جدید وضع شد و در آن اعلام کردند که مسائل مربوط به آلودگی های محیط زیستی ناشی از زباله های الکتریکی در شهر Guiyu به طور گسترده ای مورد توجه دولت قرار گرفته و به آن توجه می کنند.
متاسفانه در این شهر کارگران مهاجر و فقیر وجود دارند. این کارگران و خانواده هایشان در شرایط کثیف زندگی و کار می کنند. با فلزات سنگین و آلوده و سمی در تماس هستند. سطح بالایی از سرب در کودکان خردسال این منطقه باعث شده که سطح هوش و سیستم عصبی آن ها تحت تاثیر قرار بگیرد. بیشترین غلظت سرب در کودکانی یافت شد که والدین آن ها در کارگاه های از بین بردن مدارهای الکتریکی کار می کردند.
گزارش جداگانه ی دیگری توسط بیمارستان دانشگاه پزشکی Shantou در سال 2003 شیوع بالای آسیب های پوستی، سردرد، سرگیجه و حالت تهوع به ویژه در میان مهاجران و کارگران این منطقه که با پلاستیک و برد های الکتریکی کار می کردند را نشان می داد. در آن زمان دولت و سازمان ملل شروع به کار کردند و هشداری را برای ساخت مواد اولیه ی برد های الکتریکی و غیره دادند تا از این چرخه معیوب تولید آلودگی و دفع لوازم خانگی جلوگیری کنند تا مواد سمی کمتری در زمان بازیافت باقی بماند. همچنین سازمان ملل پیامی را برای مصرف کنندگان ارسال کرد که در زمان استفاده از تلفن همراه، تبلت و دیگر وسایل الکتریکی به فکر اینکه این وسایل را چگونه بازیافت می کنند باشید و قبل از پایان یافتن عمر تلفن همراه به فکر تغییر دادن آن نباشید زیرا تولید بیش از حد این لوازم الکتریکی آثار مخربی را در دراز مدت بر روی سیاره ی ما خواهد داشت.
بنابراین در اینجا لازم می دانیم بگوییم که چه اقداماتی در مواجهه با این چالش جدی باید انجام دهیم.
شرکت های بزرگ الکتریکی باید استفاده از مواد شیمیایی خطرناک را متوقف کنند و از این مواد استفاده نکنند. محصولاتشان را ایمن تر و به گونه ای تولید کنند که بازیافت آن ها آسان تر باشد. هر شرکتی که قطعاتی را تولید می کند، وظیفه ی بازیابی و از بین بردن محصولات قدیمی خودش را به عهده بگیرد در نتیجه هر شرکتی در تولید و بازیافت باید سهمی داشته باشد. همه ی شرکت ها باید بازیافت ایمن و دفع مناسب را مورد توجه قرار دهند و قوانین مربوطه را رعایت کنند.
باید میزان تولید و عرضه را به سمتی ببریم که تولید زباله کمتر شود و بهره وری وسایل الکتریکی بالا برود.
از قاچاق زباله ی الکتریکی به کشورهای دیگر جلوگیری شود.
همچنین شرکت ها باید با قرار دادن پشتیبانی های زیاد مردم را به سمت تعمیر لوازم تا تعویض آن ها ترقیب کنند. مردم نیز باید طریقه درست استفاده از وسایل الکتریکی را یاد بگیرند، دفترچه ی آن را مطالعه کنند تا طول عمر استفاده از این وسایل الکتریکی بالا رود و نیازی به خرید مجدد نداشته باشند. قبل از خرید هر محصولی به این فکر کنند که آیا واقعا به دستگاه جدید نیاز دارند؟ آیا تجهیزات آن ها به قدری کهنه شده است که دیگر امکان استفاده ی آن وجود ندارد. در نهایت آن را به شرکت تولید کننده باز بفرستند و آن را در زباله های شهری رها نکنند و به مرکز های بازیافت برسانند.
در نهایت ما به شما توصیه می کنیم برای حفظ محیط زیست تلفن های همراه خودتان را طولانی تر استفاده کنید و به جای خرید تلفن جدید، آن را تعمیر کنید.