تاریخچه برندها

تاریخچه شرکت سونی

تاریخچه شرکت سونی

شرکت سونی تولید کننده اصلی لوازم الکترونیکی مصرفی در ژاپن است. این شرکت در زمینه های مختلفی همچون فیلم، موسیقی، خدمات مالی و سرمایه گذاری های دیگر، فعالیت داشته است.

تاریخچه شرکت سونی: تشریح

شرکت سونی توسط آقایان ایبوکا ماسارو و موریتا آکیو در سال 1946 با عنوان شرکت مهندسی ارتباطات مخابراتی توکیو تاسیس شد. ایبوکا در طول جنگ جهانی دوم، در یک شرکت، دستگاه های الکترونیکی را تهیه می کرد و موریتا مدرس علوم کاربردی بود، این دو در طول جنگ جهانی دوم به عنوان مهندس، طراحی موشک های گرمایشی را برای ارتش امپراتوری ژاپن بر عهده داشتند و از همانجا با یکدیگر آشنا شدند.

ایبوکا و موریتا مدت چهل سال با یکدیگر همکاری کردند که این همکاری یکی از “سازنده ترین و جذاب ترین رابطه ها در تاریخ کسب و کار” نامیده می شود. نبوغ ایبوکا در توسعه محصول و بازاریابی و مدیریت کسب و کار حرفه ای که در موریتا وجود داشت، سونی را  به یکی از مشهورترین برندهای جهان تبدیل کرد. سونی، که در ماه ژانویه سال 1958 به عنوان نام رسمی این شرکت برگزیده شد، از کلمه ی لاتین sonus به معنای صدا گرفته شده و به یک عبارت بین المللی تبدیل شد.

از پلوپز برقی تا رادیوهای ترانزیستوری

اولین محصول این شرکت، یک پلوپز برقی بود. اگرچه این محصول فروش چندانی نداشت، اما شرکت سونی که در آن هنگام نام توتسوکو (Totsuko) داشت در تعمیر رادیوها و تجهیزات الکتریکی دیگر به موفقیت هایی دست یافته بود. کار تعمیرات برای سازمان ملی رادیو و تلویزیون ژاپن باید توسط ارتش اشغال گر ایالات متحده تایید می شد که بعدها کار تعمیرات به خود این شرکت واگذار شد.

در سال 1950، شرکت توتسوکو اولین دستگاه ضبط صوت ژاپنی رامعرفی کرد. اگرچه این مورد هم فروش چندانی نداشت ولی بخت و اقبال این شرکت در حال تحولی شگرف بود.

در سال 1952، ایبوکا از ایالات متحده بازدید کرد و اقدامات اولیه برای صدور مجوز ترانزیستور را از آزمایشگا های بلز و سپس بخشی از شرکت وسترن الکتریک که بازوی تولیدی تلفن و تلگراف آمریکا بود، انجام داد. سال بعد، موریتا برای امضای قرارداد با شرکت وسترن الکتریک به ایالات متحده سفر کرد.

این توافق سرنوشت ساز منجر به اولین خط تولید موفقیت آمیز توتسوکو یعنی رادیوهای ترانزیستوری گردید. اگرچه در سال 1955، شرکت تگزاس اینسترومنتس (Texas Instruments Incorporated) در بازار رادیوهای ترانزیستوری ریجنسی رتبه اول را داشت، اما رادیوی TR-63 سونی، یک رادیوی جیبی تمام ترانزیستوری بود و هنگامی که در سال 1957 عرضه شد، توجه مشتریان را به خود جلب کرد. رادیوهای جیبی سونی یک موفقیت فوق العاده بود و منجر به شناخت بین المللی نام تجاری شرکت سونی گردید.

غول صنعت الکترونیک

در سال 1960، تجارت ایالات متحده باعث شکل گیری شرکت سونی آمریکا شد. دفتر مرکزی این شرکت سونی در شهر نیویورک قرار داشت. هنگامی که این شرکت در سال 1962، مغازه خود را در خیابان پنجم این شهر افتتاح کرد، پرچم ژاپن برای اولین بار پس از آغاز جنگ جهانی دوم، به اهتزاز در آمد.

ماشین حساب و تلویزیون سونی

در نمایشگاه جهانی نیویورک در سال 1964، سونی اولین ماشین حساب رومیزی تمام ترانزیستور را با نام MD-5 عرضه کرد. این شرکت در سال 1968 اولین تلویزیون رنگی مدل Trinitron را تولید کرد. در سال 1971، 40 درصد از خانوارهای ژاپنی دارای تلویزیون رنگی بودند و سونی اولین دوربین ضبط ویدئو (VCR) را معرفی کرد و همین امر منجر به معرفی Betamax VCR در سال 1975 گردید.

هرچند Betamax بهترین فناوری VCR به حساب می آمد اما بسیار گران تر از رقیب خود یعنی VHS (سیستم ویدئوی خانگی) بود. به موازات این که استودیو ها و فروشگاه های ویدئویی بیشتری به VHS تبدیل می شدند، BETMAX سهم بازار خود را از دست داد و بالاخره سونی در سال 1988،  VHSخود را معرفی کرد.

در سال 1979، دستگاه پخش نوار کاست واکمن عرضه شد. هر چند مهندسان شرکت سونی در مورد طراحی دستگاهی که فقط قابلیت خواندن دارد و نمی تواند ضبط کند، مردد بودند، موریتا بر تولید این محصول اصرار داشت و بیان کرده بود که اگر واکمن شکست بخورد از سمتش استعفا خواهد داد. سرانجام این محصول تولید شده و صدها میلیون از آن فروخته شد.

پس از توافقی که بین سونی و کارخانه ی فیلیپس الکترونیک هلند انجام گرفت، اولین پخش کننده ی دیسک فشرده (CD) عرضه شد. سونی، فناوری مدولاسیون کدهای پالس را ارائه کرد و این فناوری را با سیستم لیزر فیلیپس ترکیب کرد. سونی از شکست در پروژه Betamax درس گرفت؛ استاندارد فرمت برای CDها (و سپس DVDها) توسط بسیاری از شرکت های ژپنی، اروپایی و آمریکای شمالی مورد توافق قرار گرفت. سال بعد، سونی اولین دوربین فیلم برداری را معرفی کرد.

تنوع و رکود محصولات سونی

در اواخر دهه 1980، مدیران سونی و به ویژه رئیس شرکت و رئیس شرکت سونی آمریکا، آقای نوریو اوگا، در پی اضافه کردن محتوای سرگرمی به عملیات سونی برآمدند. سونی در سال 1988 گروه CBS Records را از شرکت CBS خریداری کرد. و این گروه به بزرگ ترین شرکت ضبط صدا در جهان تبدیل شد.

سونی سال بعد شرکت Columbia Pictures Entertainment را خریداری کرد. این شرکت بزرگ ترین شرکت آمریکایی بود که تا آن زمان توسط یک شرکت ژاپنی خریداری شده بود و همین امر باعث ایجاد بحث های زیادی در ایالات متحده  شد.

blank

در سال 1989 مقاله ای با عنوان “ژاپن می تواند نه بگوید” توسط فرد ملی گرا به نام ایشیهارو شینتارو  نوشته شد و کمک موریتا به این مقاله باعث شد به بحث هایی که در ایالات متحده ایجاد شده بود، دامن زده شود. آنها ادعا کردند که ژاپن دیگر به ایالات متحده وابسته نیست و ملتی قوی تر و بهتر از متحدان پس از جنگش است.

 

سالهای سخت برای شرکت سونی

اوایل دهه 1990 سال های سختی برای سونی بود. اقتصاد ژاپن وارد رکود شد و ایبوکا و موریتا به ترتیب در سال های 1992 و 1993 سکته مغزی کردند. موریتا در سال 1994 به طور رسمی بازنشسته شد و در سال 1999 از دنیا رفت. سونی اولین خسارت خود را با مبلغی بیش از 200 میلیون دلار، در سال 1993 تجربه کرد. با وجود آشفتگی موجود در کسب و کار، سونی همچنان به طراحی و عرضه ی محصولات جدید ادامه داد. در سال 1994 بخش سرگرمی سونی، کنسول بازی ویدئویی PlayStation رادر بازار ژاپن معرفی کرد.

در سال 2002 بخش بازی این شرکت 10 درصد از درآمد سالیانه شرکت را به خود اختصاص داد. یکی دیگر از مراکز پر سود ده، مرکز سرگرمی های آنلاین سونی و به ویژه بازی واقعیت مجازی اینترنتی EverQuest بود. گروه سرگرمی های سونی با معرفی سگ ربات خود با نام AIBO در سال 1999، به تصورات ذهنی بسیاری از مردم جامعه عمل پوشاند. در سال 1997 سونی خط تولید کامپیوترهای شخصی وایو را معرفی کرد. وایو، سیستمی با کیفیت بالا و قیمت بالا بود که مورد استقبال کاربران علاقمند به برنامه های چند رسانه ای قرار گرفت.

سرپرستی جدید به امید موفقیت

در سال 2005 و در پی گزارش های مالی نا امید کننده تر از قبل، هووارد استرینگر  که رئیس و مدیر عامل شرکت سونی آمریکا بود به مقام رئیس و مدیر عاملی شرکت سونی ارتقاء یافت. اگرچه انتصاب یک غیر ژاپنی به سرپرستی شرکت مادر، افراد زیادی را شگفت زده کرد ولی حدود دو سوم کارکنان سونی غیر ژاپنی بودند. در سال 2009، آقای استرینگر رئیس بخش الکترونیک سونی نیز شد.

استرینگر در تلاش برای احیای سونی، تمرکز خود را بر عملیات ساده و کاهش هزینه ها متمرکز کرد. این شرکت همچنان به مبارز ادامه داد و در سال 2012 استرینگر از پست های مختلفی که داشت کناره گیری کرد و آن ها را به هیرای کازو مدیر عامل بخش بازی های ویدئویی شرکت، واگذار کرد. با هدایت هیرای کازو، سونی بر روی لوازم الکترونیکی متمرکز شد، در حالی که متقبل اقداماتی برای کاهش هزینه ها شد که این اقدامات شامل فروش اموال و مستغلات بود. به طور مشخص، سونی در سال 2013 دفتر مرکزی خود را در شهر نیویورک به قیمت 1 میلیارد دلار فروخت.

فراز و نشیب های سال های اخیر سونی

در تاریخ 28 ژانویه سال 2014، موسسه رتبه بندی مودی، اعتبار شرکت سونی را بهBa1 کاهش داد. در تاریخ 6 فوریه 2014، سونی اعلام کرد که در تلاش هست کسب و کار مربوط به کامپیوترهای شخصی را بفروشد و بر روی تلفن همراه و تبلت تمرکز کند و از این رو تقریبا 5000 شغل را حذف خواهد کرد.

blank

در تاریخ 9 نوامبر 2015، سونی اعلام کرد که قصد دارد تولید نوارهای Betamax را در مارس 2016 متوقف کند. ارتباطات تلفن همراه سونی در حال حاضر به طور خاص بر روی گوشی های هوشمند با نام Xperia متمرکز شده است. در سال 2015 سونی تلفن همراه Xperia Z5 Premium را در کانادا پس از ایالات متحده و اروپا عرضه کرد.

سونی یکی از پیشروان صنایع نیمه هادی است و در سال 2016، پنجمین تولید کننده تلویزیون در جهان پس از سامسونگ الکترونیک، ال جی الکترونیک، TCL و هایسنس بود. از اول آوریل 2016، این شرکت در بخش های ارتباطات تلفن همراه (MC)، خدمات بازی و شبکه (G&NS)، راهکارها و محصولات نظارت تصویری (IP&S)، صدا و سرگرمی خانگی (HE&S)، صنایع نیمه هادی، خدمات مالی، تصویری، موسیقی و … سازمان دهی شده است.

در 13 اکتبر 2016، بازی های واقعیت مجازی PlayStation VR توسط این شرکت در سراسر جهان منتشر شد. در 28 جولای سال 2016، سونی اعلام کرد که این شرکت کسب و کار مربوط به باطری را به کارخانه موراتا خواهد فروخت.

رتبه جهانی سونی

در سال 2017، شرکت سونی در رتبه بندی فورچن در بین 500 شرکت، رتبه ی 105 را کسب کرد. سونی چهارمین کنسول بازی خود را با نام PlayStation 4 در 15 نوامبر 2913، ارائه کرد که تا 31 دسامبر 2017، تعداد 6/73 میلیون از آن را فروخت. تا تاریخ 30 سپتامبر 2017، سونی تعداد 484812 سهامدار و 1264649260 سهم صادر شده داشت که اکثر این سهام ها متعلق به سرمایه گذاران و موسسات خارجی است.

مطالب مرتبط